Sir 37

1 Omnis amicus dicet: Et ego amicitiam copulavi. sed est amicus solo nomine amicus. Nonne tristitia inest usque ad mortem? 2 Sodalis autem et amicus ad inimicitiam convertentur. 3 O praesumptio nequissima, unde create es cooperire aridam malitia, et dolositate illius? 4 Sodalis amico coniucundatur in oblectationibus, et in tempore tribulationis adversarius erit. 5 Sodalis amico condolet causa ventris, et contra hostem accipiet scutum. 6 Non obliviscaris amici tui in animo tuo, et non immemor sis illius in operibus tuis. 7 Noli consiliari cum socero tuo, et a zelantibus te absconde consilium. 8 Omnis consiliarius prodit consilium, sed est consiliarius in semetipso. 9 A consiliario serva animam tuam. prius scito quae sit illius necessitas: et ipse enim animo suo cogitabit: 10 ne forte mittat sudem in terram, et dicat tibi: 11 Bona est via tua; et stet e contrario videre quid tibi eveniat. 12 Cum viro irreligioso tracta de sanctitate, et cum iniusto de iustitia, et cum muliere de his, quae aemulatur: cum timido de bello: cum negotiatore de traiectione, cum emptore de venditione, cum viro livido de gratiis agendis, 13 cum impio de pietate, cum inhonesto de honestate, cum operario agrario de omni opere, 14 cum operario annuali de consummatione anni, cum servo pigro de multa operatione: non attendas his in omni consilio. 15 Sed cum viro sancto assiduus esto, quemcumque cognoveris observantem timorem Dei, 16 cuius anima est secundum animam tuam: et qui, cum titubaverit in tenebris, condolebit tibi. 17 Cor boni consilii statue tecum: non est enim tibi aliud pluris illo. 18 Anima viri sancti enunciat aliquando vera, quam septem circumspectores sedentes in excelso ad speculandum. 19 Et in his omnibus deprecare Altissimum ut dirigat in veritate viam tuam. 20 Ante omnia opera verbum verax praecedat te, et ante omnem actum consilium stabile. 21 Verbum nequam immutabit cor: ex quo partes quattuor oriuntur, bonum et malum, vita et mors: et dominatrix illorum est assidua lingua. Est vir astutus multorum eruditor, et animae suae inutilis est. 22 Vir peritus multos erudivit, et animae suae suavis est. 23 Qui sophistice loquitur, odibilis est: in omni re defraudabitur. 24 non est illi data a Domino gratia: omni enim sapientia defraudatus est. 25 Est sapiens animae suae sapiens: et fructus sensus illius laudabilis. 26 Vir sapiens plebem suam erudit, et fructus sensus illius fideles sunt. 27 Vir sapiens implebitur benedictionibus, et videntes illum laudabunt. 28 Vita viri in numero dierum: dies autem Israel innumerabiles sunt. 29 Sapiens in populo hereditabit honorem, et nomen illius erit vivens in aeternum. 30 Fili in vita tua tenta animam tuam: et si fuerit nequam, non des illi potestatem: 31 non enim omnia omnibus expediunt, et non omni animae omne genus placet. 32 Noli avidus esse in omni epulatione, et non te effundas super omnem escam: 33 in multis enim escis erit infirmitas, et aviditas appropinquabit usque ad choleram. 34 Propter crapulam multi obierunt: qui autem abstinens est, adiiciet vitam.